Όχι στον εικονικό ανθρωπισμό…

Σταύρος Καλαφάτης

Βασικός εταίρος στην ελληνική κυβέρνηση είναι ένα αριστερό κόμμα που προβάλλει ανθρωπιστικά ιδεώδη ως δήθεν συστατικά του ιδεολογικού του πυρήνα.

Κι όμως, αυτή η κυβέρνηση «συλλαμβάνεται» για δεύτερη φορά απροετοίμαστη και αναποτελεσματική: Έναντι των συνεπειών της προσφυγικής και μεταναστευτικής πρόκλησης για την χώρα, έναντι των τοπικών κοινωνιών υποδοχής που βρίσκονται αντιμέτωπες με την καθημερινότητα της προσφυγικής κρίσης, όσο και απέναντι στην πρόκληση να ανταποκριθεί στις δικές της ιδεολογικές ντιρεκτίβτες…

Η ελβετική εφημερίδα «Neue Zürcher Zeitung», επικαλούμενη στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, αποκάλυψε ότι τον Απρίλιο οι πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν στην Ελλάδα από την Τουρκία ήταν περισσότεροι μέσω Έβρου παρά δια θαλάσσης.

Η δημοσιογραφική έρευνα και οι αναφορές της Ύπατης Αρμοστείας, ανέδειξαν ένα σκηνικό μαζικών αφίξεων προσφύγων στην ανατολική Ελλάδα και απροετοίμαστων Αρχών, με υποτυπώδεις δομές φιλοξενίας και αφόρητες συνθήκες διαβίωσης.

Η αλήθεια, είναι πως η επιδείνωση της κατάστασης στις δομές φιλοξενίας λόγω της αύξησης των ροών, δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη επιβεβαίωση από το εξωτερικό. Είναι γνωστά τα επεισόδια στη Μόρια. Κι όχι μόνον. Είχαμε αιματηρά επεισόδια στην δομή που υπάρχει στα Λαγκαδίκια, έξω από την Θεσσαλονίκη.

Μάλιστα, ο δήμαρχος Λαγκαδά ζήτησε έκτακτα μέτρα. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι επικρατεί -δικαιολογημένα όπως τονίζει- κλίμα φόβου στους κατοίκους των Λαγκαδικίων, λόγω της έκρυθμης κατάστασης εντός του Κέντρου αλλά και περιστατικών παραβατικότητας που σημειώνονται έξω από αυτό, στο χωριό.

Απαράδεκτη, τουλάχιστον, είναι η κατάσταση και για τους πρόσφυγες. Σε μια δομή οργανωμένη για να φιλοξενήσει 400 άτομα, στοιβάζονται 600 πρόσφυγες και μετανάστες. Κοιμούνται κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον, ενώ οι τελευταίες συγκρούσεις που σημειώθηκαν μεταξύ μεταναστών διαφόρων εθνικοτήτων θεωρούνται αναμενόμενες δεδομένων των συνθηκών.

Το πρόβλημα δεν είναι από αυτά που λύνονται με εμπνεύσεις του «ποδαριού», ούτε με ανθρωπιστικά τσιτάτα κοινωνικής δικτύωσης.

Δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα με έρευνες στα υπάρχοντα ξενοδοχεία, ενόψει, μάλιστα, τουριστικής περιόδου, για να βρεθούν κάποια δωμάτια να φιλοξενηθούν αυτοί οι άνθρωποι. Δε μιλάμε για μερικές δεκάδες οικογενειών. Μιλάμε για εκατοντάδες ανθρώπους που, ούτε λιάζονται, ούτε εξαφανίζονται, όπως έλεγε στην αρχή της προσφυγικής κρίσης γνωστή υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πρόβλημα θέλει κεντρική λύση.

Και το να υποδεικνύονται από την πλευρά της διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης χώροι που δεν ανήκουν καν στο Δήμο Θεσσαλονίκης, για να νέες δομές φιλοξενίας, δεν συνεισφέρει στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Ούτε, φυσικά, προσφέρει τίποτα μια κούφια προτροπή «να το πάρουμε απόφαση πως αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν εδώ, άρα πρέπει να τους αφομοιώσουμε».

Τέτοιες προσεγγίσεις, δεν λύνουν ούτε το πρόβλημα της τοπικής κοινωνίας, ούτε το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων. Και είναι επικίνδυνα ταυτόσημες με τοποθετήσεις υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ που υποδαύλισαν εξ` αρχής την ένταση του προβλήματος.

Εκτός κι αν δεν μας ενδιαφέρει το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων και τα προβλήματα που προκαλούνται στην ελληνική κοινωνία, αλλά μας ενδιαφέρει μόνον η επικοινωνιακή αξιοποίηση ενός εικονικού ανθρωπισμού, που καταλήγει να μοιάζει περισσότερο με «απ-ανθρωπισμό».

*Ο κ. Σταύρος Καλαφάτης είναι βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, της ΝΔ και πρώην υπουργός.