Έξοδος με θηλιά

Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Τσίπρας θα αντιμετωπίσει το θέμα της εξόδου από τα Μνημόνια με ...βαφτίσια. Όπως και το 2015 έδιωξε την "τρόικα" μετονομάζοντας την σε θεσμούς έτσι και τώρα θα βαπτίσει την ολοκλήρωση του Μνημονίου "καθαρή έξοδο" και θα φορτώσει την χώρα με ένα πλήθος δεσμεύσεων και υποχρεώσεων έναντι των δανειστών  που θα την καταδυναστεύουν για δεκαετίες.

Ήδη, τα σημάδια είναι σαφή: τόσο η Γαλλία όσο και η Γερμανία απαιτούν αυστηρή εποπτεία με προκαθορισμένο  πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων - κυρίως τις ιδιωτικοποιήσεις –και δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα.  Ταυτόχρονα αποκλείουν το κούρεμα ενώ απαιτούν δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία θα εξασφαλίζουν την ομαλή αποπληρωμή των τοκοχρεωλυτικών δόσεων. Κοντολογίς, προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα χρήματα τους με εσωτερικούς διακανονισμούς και ουσιαστικά το μοναδικό που προσφέρουν είναι …ευκολίες πληρωμής.

Μεταμνημονιακή συμφωνία προτάσσει ο Πιερ Μοσκοβισί στην ομιλία του, που θα εκφωνήσει στο Peterson Institute of International Affairs στην Ουάσιγκτον, όπως σημειώνεται σε ρεπορτάζ των Reuters/NY Times.Συγκεκριμένα, αναφέρει:

«Θα χρειαστεί να προχωρήσουμε σε μια μεταμνημονιακή συμφωνία που θα υποστηρίζει τη συνέχιση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων για τα επόμενα χρόνια, καθώς και για την επιδίωξη υγιών δημοσιονομικών πολιτικών - αλλά δεν πρόκειται για ένα νέο πρόγραμμα που αποκρύπτεται», υποστηρίζει χαρακτηριστικά ο Επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε.

Σύμφωνα με την προσέγγισή του, η Ελλάδα χρειάζεται νέα συμφωνία με τις κυβερνήσεις -πιστωτές της ευρωζώνης μετά την έξοδο από τo πρόγραμμα διάσωσής της στις 20 Αυγούστου, ώστε να διασφαλίσει ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται και θα διατηρηθεί η δημοσιονομική πειθαρχία.

Το ίδιο μήνυμα «παρέλαβε» κατά την διάρκεια της συνάντησης που είχε την προηγούμενη εβδομάδα ο κ. Τσακαλώτος με τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Όλαφ Σολτς. Ο διάδοχος του Σοιμπλε , σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες έκανε σαφές στον έλληνα ομόλογο του ότι θα πρέπει να προσαρμοστεί σε "μία διαπραγμάτευση με ανταλλάγματα" στην οποία η ελληνική πλευρά θα πρέπει να συνηθίσει την ιδέα ότι οποιαδήποτε παραχώρηση(;) στο θέμα του χρέους θα συνοδεύεται από μέτρα αντιστάθμισης.

Οι παρεμβάσεις αυτές θα έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα και θα περιγράφονται στο σχέδιο για την οικονομία της μεταμνημονιακής Ελλάδας το οποίο είναι υποχρεωμένη να καταθέσει άμεσα η ελληνική πλευρά. Και φυσικά, για να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να ολοκληρωθεί η υλοποίηση των προαπαιτούμενων τα οποία αποτελούν δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης στα πλαίσια του τρέχοντος Μνημονίου. Παράλληλα, οι πιστωτές τηρούν αρνητική στάση στο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης να επανεξεταστεί ο χρόνος υλοποίησης των δεσμεύσεων που αφορούν τα ζέοντα θέματα του αφορολόγητου και των συντάξεων.

Καλά πληροφορημένες πηγές έλεγαν ότι οι δανειστές τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσουν την τακτική του "κακού" και του "καλού". Για παράδειγμα στο θέμα του χρέους οι "καλοί" θα είναι το ΔΝΤ και οι Γάλλοι , ενώ αντίθετα η γερμανική πλευρά θα εμφανίζεται ως αδιάλλακτη. Αντίθετα στο θέμα του αφορολόγητου και των συντάξεων, η ευρωπαϊκή επιτροπή θα εμφανίζεται ως διαλλακτική σε αντίθεση με το ΔΝΤ το οποίο θα επιμείνει στην άμεση μείωση τους. Το  Ταμείο αναμένεται να παραμείνει στην πρόβλεψή του ότι μεσοπρόθεσμα η Ελλάδα δεν μπορεί να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω του 1,5% του ΑΕΠ. Αυτό από μόνο του φέρνει στο προσκήνιο τη ρήτρα του τρίτου μνημονίου για πρόωρα μέτρα το 2019 χωρίς αντίμετρα. Στην περίπτωση των "κόκκινων δανείων" ήδη η ΕΚΤ συνεπικουρούμενη από το ΔΝΤ έχει αναλάβει το ρόλο του "κακού" καθώς οι υπόλοιποι έχουν αρκεστεί στη θέση του "παρατηρητή".

Όλα αυτά σίγουρα τα γνωρίζει ο κ.Τσίπρας και οι περί αυτόν. Αλλά το ενδιαφέρον τους , όπως και τον Ιούλιο του 2015, εστιάζεται στο να εξακολουθήσουν να παραμένουν ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου ή στη χειρότερη –γι’ αυτούς- περίπτωση να εξακολουθήσουν να παραμένουν ρυθμιστές της πολιτικής ζωής του τόπου. Υπό το πρίσμα αυτό , το περιεχόμενο της οποιαδήποτε συμφωνίας είναι δευτερευούσης σημασίας. Εκείνο ο οποίο πρωτεύει είναι η διαχείριση της. Για το λόγο αυτό εκείνο που τους απασχολεί είναι η πορεία της υλοποίησης των προαπαιτούμενων του τρέχοντος προγράμματος, δηλαδή, κατά πόσο θα εφαρμοστούν  τα 76 μέτρα που παραμένουν ακόμη ανοιχτά. Έτσι , αν η συμφωνία με τους δανειστές για την ολοκλήρωση του Μνημονίου προσφέρεται για μικροπολιτική εκμετάλλευση, τότε είναι πολύ πιθανό τον Οκτώβριο οι Έλληνες να κληθούν στις κάλπες.