Η κλιματική αλλαγή φέρνει και άλλες καταστροφές

πυρκαγιές

Η ζωή στις ελληνικές και γενικότερα τις μεσογειακές πόλεις θα γίνεται ολοένα πιο δύσκολη από πλευράς κλιματολογικών συνθηκών. Περισσότερη ζέστη, λιγότερες βροχές, συχνότερα ακραία καιρικά φαινόμενα, πιο πολλές πυρκαγιές, καθώς και προοπτική ανόδου της στάθμης των θαλασσών. Αυτό θα είναι, σε γενικές γραμμές, το μέλλον των μεσογειακών πόλεων, μεταξύ των οποίων η Αθήνα και οι άλλες ελληνικές πόλεις, εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, που παρουσιάστηκαν σήμερα σε διεθνές συνέδριο. Το πόσο σοβαρή θα είναι η κατάσταση στην πραγματικότητα, θα εξαρτηθεί, όπως επεσήμαναν, από τις επιλογές μας ως κοινωνιών και από τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν τα επόμενα χρόνια.
 
Πάντως η Μεσόγειος είναι μία από τις πιο ευάλωτες περιοχές στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, σε βαθμό που διακυβεύεται η εύθραυστη σταθερότητά της, καθώς, μεταξύ άλλων, η σταδιακή ερημοποίηση στη νότια ακτή της εντείνει τις μεταναστευτικές πιέσεις στη βόρεια ευρωπαϊκή ακτή. Η προοπτική δραματικών περιβαλλοντικών εξελίξεων, που απειλούν τη διεθνή ασφάλεια, υποσκάπτει την οικονομική ανάπτυξη και αυξάνει την πιθανότητα διεθνών συγκρούσεων για τον έλεγχο των φυσικών πόρων, συνεπώς απαιτείται η ενίσχυση της πολυμερούς και της ευρωπαϊκής συνεργασίας.

 Ο μεγαλύτερος κίνδυνος απειλεί τις ελληνικές ακτές από την ανοδο της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας. Από τα 16.000 χιλιόμετρα ελληνικών ακτών μόνο τα 2.400 χιλιόμετρα θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Μια άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα έχει σαν αποτέλεσμα μέχρι το 2100 να χαθούν οικόπεδα αξίας 44 δις ευρώ.

Το μέλλον φαίνεται δυσοίωνο καθώς η κλιματική αλλαγή μπορεί να έχει καταλυτικές επιπτώσεις στην παγκόσμια γεωργική παραγωγή. Επιστήμονες διατυπώνουν την πρόβλεψη ότι  το 70 τοις εκατό της γεωργικής παραγωγής πρόκειται να επηρεαστεί είτε απο την πάρα πολύ βροχή ή την πολύ λίγη βροχή. 

Ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα είναι ότι τα φυτά  προκειμένου να ανταπεξέλθουν στην ξηρασία ή στις πλημμύρες , συσσωρεύουν  διαφορετικές τοξίνες που τα καθιστούν δυσάρεστα ή ακόμη και δηλητηριώδη για τους ανθρώπους και τα ζώα που τα καταναλώνουν.Καλλιέργειες, όπως το κριθάρι, το καλαμπόκι έχουν αρχίσει να επιβραδύνουν  ή ακόμη και να μη μετατραπούν ορισμένες χημικές ουσίες. Για παράδειγμα τα νιτρικά άλατα. Όταν αυτές συσσωρεύονται  στο φυτό, και το καταναλώνουμε, η υψηλή περιεκτικότητα νιτρικών προκαλεί δηλητηρίαση. Ακόμα υπάρχει και το  «πρωσικό οξύ» ή υδροκυάνιο. Με ανάλογο τρόπο μπορεί να συσσωρεύονται σε φυτα που αποτελούν την βάση της διατροφής των ανθρώπων  στις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη.Επίσης , οι πλημμύρες βοηθούν στην ανάπτυξη μυκητών που καταστρέφουν τεράστιες καλλιέργειες σε περιοχές που πλήττονται απο την πείνα.