Αναζητώντας 40 δισ.

Ερντογάν

Η συμπεριφορά του Ερντογάν είναι χαρακτηριστική των λαϊκιστών πολιτικών που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τα θρησκευτικά συναισθήματα και όχι την κοσμική πολιτική που καθοδηγείται από τη λογική. Όλοι ενδιαφέρονται να αντικαταστήσουν τουλάχιστον μερικώς την πολιτική με τη θρησκεία.

 

Και ο Ερντογάν θα πρέπει να αναζητήσει συμμάχους ανάμεσα σε αυτούς που έχουν ανάλογα θρησκευτικά συναισθήματα που ταυτόχρονα είναι οικονομικά ισχυροί. Και ο αραβικός κόσμος είναι μία διέξοδος. Και οι σύμμαχοι αυτοί θα πρέπει να είναι οικονομικά ισχυροί καθώς για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με την λίρα χρειάζεται πολλά χρήματα. Πόσα; Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια. Άλλοι κάνουν λόγο για 20 δισ. δολάρια ενώ υπάρχουν και εκείνοι που μιλούν για 40 δισ. δολάρια προκειμένου να σταθεροποιηθεί η ισοτιμία της τουρκικης λίρας.

 

Η Τουρκία διατηρεί περιορισμένες μόνο οικονομικές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο. Οι προοπτικές για το εμπόριο στην περιοχή είναι επίσης περιορισμένες,  καθώς η  τουρκοαραβική συνεργασία είναι υπερτιμημένη. Ενδεικτικό είναι ότι η  Τουρκία εξάγει κυρίως βασικά, ακατέργαστα αγαθά στον αραβικό κόσμο.

 

Ο πλησιέστερος σύμμαχος της Τουρκίας στην περιοχή είναι το Κατάρ. Οι ήδη ισχυροί πολιτικοί δεσμοί των κρατών ενισχύθηκαν  το περασμένο έτος, όταν η Άγκυρα υποστήριξε τη Ντόχα που είχε απομονωθεί  διπλωματικά από τη Σαουδική Αραβία και τους συμμάχους της  στον Κόλπο. Αλλά , σε ποιο βαθμό το Κατάρ, που έχει να αντιμετωπίσει τη δική του διπλωματική κρίση, μπορεί  να υποστηρίξει την Τουρκία παραμένει προς το παρόν άγνωστο.

 

Από την άλλη πλευρά και η σχέση με την Ρωσία μπορεί να είναι μία λύση για τον Ερντογάν. Αλλά και αυτή αντιμετωπίζει προβλήματα. Για παράδειγμα στην Συρία , οι προτεραιότητες του τούρκου προέδρου δεν ταυτίζονται με εκείνες του Πούτιν και του Άσαντ κυρίως σε ότι αφορά το κουρδικό και την Ibim. Αλλά ακόμα και αν υποχωρήσει ο Ερντογάν στις απαιτήσεις του Ρώσου προέδρου είναι πολύ αμφίβολο το κατά πόσο αυτός θα είναι διατεθειμένος να χρηματοδοτήσει την επιχείρηση στήριξης της τουρκικής λίρας και τι ανταλλάγματα θα ζητήσει για αυτό. Ας σημειωθεί ότι και ο Πούτιν αντιμετωπίζει πρόβλημα μα τις οικονομικές κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

 

Τέλος υπάρχει η Κίνα. Το Πεκίνο βρίσκεται σε εμπορικό πόλεμο με τον Τράμπ ενώ ταυτόχρονα διαθέτει άφθονο συνάλλαγμα αλλά γνωρίζει πολύ καλά ότι παρέχοντας στήριξη στην Άγκυρα ρισκάρει πολλά και κυρίως το επόμενο βήμα που θα κάνει ο αμερικάνος πρόεδρος στα πλαίσια του εμπορικού -οικονομικού πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη.